-
1 αντιδοτος
I21) данный вместо (чего-л.), служащий заменой(δῶρον τοῦ πυρὸς ἀντίδοτον Anth.)
2) служащий средством от (чего-л.)(φάρμακον κακῶν ἀντίδοτον Anth.)
IIἥ (sc. δόσις или δύναμις) средство, противоядие(φάρμακον ἀντιδότου Anth.)
1 αντιδοτος
(δῶρον τοῦ πυρὸς ἀντίδοτον Anth.)
(φάρμακον κακῶν ἀντίδοτον Anth.)
(φάρμακον ἀντιδότου Anth.)